Teaching is Learning

જયારે feel-good factorની જ વાતો થતી હોય, જયારે અચ્છે-દિનના જ નારા સાંભળવા મળતા હોય, અને જયારે ‘સૌનો સાથ અને સૌનો વિકાસ’ એવી ભ્રામક માન્યતાને હકીકત ગણવામાં આવતી હોય ત્યારે શહેરી જીવનની નરી અને વરવી વાસ્તવિકતા દર્શાવતી આ ફિલ્મ દાદને પાત્ર તો બને જ મોટાભાગની ફિલ્મી પ્રેમકથાઓ વર્ગભેદની આસપાસ રચાયેલી હોય. આમાં આર્થિક (અમીર-ગરીબ), ધાર્મિક (હિંદુ-મુસ્લિમ), ભૌગોલિક (ગ્રામ્ય-શહેરી), અને ક્યારેક મરાઠી ફિલ્મ સૈરટની જેમ જાતિગત (સવર્ણ-દલિત) વર્ગોના બે પાત્રોના પ્રેમની વાત હોય. આ બંને વર્ગો ખુબ જ અલગ હોય, અને માતાપિતા બાળકોના સંબંધ સામે વિરોધ કરતા હોય અને એવું બધું. પણ, શહેરના એક ચાલી કે ઝુપડપટ્ટીમાં રહેતા સાવ ગરીબ કે થોડા ગરીબ લોકોના પ્રેમની વાત કરતી આ ફિલ્મ અનેરી છે. ગરીબ, અનાથ, હરીજન છોકરા અને બીજાના ઘરે કામ કરીને છ દીકરીવાળા પરિવારને ચલાવવામાં મદદ કરતી છોકરીની love story વાળી આ ફિલ્મ આડકતરી રીતે તો આર્થિક રીતે પછાત સમાજમાં જોવા મળતા નાત-જાત અને આર્થિક ભેદભાવની જ વાત કરે છે.  અર્બન ગુજરાતી ફિલ્મના નામે middle કે lower-middle ક્લાસ કુટુંબની શહેરી વાર્તાઓ વળી ફિલ્મો છેલ્લા બે-ત્રણ વર્ષોમાં ઘણી ...

પ્રોફ. દિલીપ માવળંકર બહુ જાણીતા પબ્લિક હેલ્થ સ્પેશ્યાલીસ્ટ છે, અને હાલમાં તેઓ ‘ઇન્ડિયન ઇન્સ્ટીટયુટ ઓફ પબ્લિક હેલ્થ ગાંધીનગર’ નામની મારી સંસ્થાના ડીરેક્ટર છે. તેઓ અમદાવાદમાં ભણેલા ડોક્ટર છે. અને પછી તેમણે અમેરિકામાંથી ‘માસ્ટર ઇન પબ્લિક હેલ્થ’નો કોર્સ કરેલો છે. સ્વાસ્થ્યક્ષેત્રનો લગભગ ત્રીસેક વરસોનો બહોળો અનુભવ છે , પણ એમણે ક્યારેય હોસ્પીટલમાં રહીને એક ડોક્ટરની જેમ દર્દીઓ નથી જોયા. ડોક્ટરની જેમ MBBS અને MD ભણ્યા ખરા પણ તબીબની જેમ સારવાર આપવાનો વ્યવસાય ના કર્યો. અને તો પણ, સ્વાસ્થ્યક્ષેત્રના તજજ્ઞ ગણાય!! આવું કેવું?  હું પોતે ડોક્ટર નથી. મેં B.Pharm કર્યું છે પણ ના તો મેં દવાઓ વેચી, કે નથી કોઈ હોસ્પિટલમાં કામ કર્યું. પણ, છતાંય ભારતની પહેલી પબ્લિક હેલ્થ યુનિવર્સીટીમાં અસોસીયેટ પ્રોફેસર છું. ઘણા વર્ષોથી હેલ્થ રીસર્ચનું કામ કરું છું અને પોસ્ટ-ગ્રેજુએટ વિદ્યાર્થીઓને પબ્લિક હેલ્થને લગતા વિષયો ભણાવું છું. મારા જેવા ડોકટરની જેવું ના ભણેલા લોકો પણ સ્વાસ્થ્યક્ષેત્રમાં કામ કરે!! આવું કેવું?  લોકોને બીમારીમાંથી ઉગારવા ડોક્ટર જોઈએ ; પણ લોકોને બીમારીથી બચાવવાનું કામ કોઈપણ કરી શકે. આવું એટલા ...