મધ્યાંતર: થીયેટરવાળાઓની વાત


Community of Outcasts: નાતબહાર કરેલાઓ ની જમાત





છેલ્લા બે મહિનાથી મારી રોજેરોજની સાંજ ૧૩ થી લઈને ૩૯ વર્ષના વીસ-પચીસ 'ઘેલાઓ' સાથે વીતે છે. કોઈ સ્કુલમાં ભણે છે, તો કોઈ સ્કુલ ચલાવે છે. કોઈ એન્જીનીયરીંગમાં છે, તો કોઈ લીટરેચરમાં માસ્ટર્સ કરે છે. કોઈક બી.એડ ભણે છે, તો પછી કોઈક સી.એ. છે. એક માર્કેટિંગ એક્સીક્યુટીવ છે તો બીજો રાત રાત કોલ સેન્ટરમાં કામ કરે છે. આ બધાંજ નાના-નાના વોક્ળાઓ, સાંજ પડે ને નટરાણી-નદીએ ઠલવાય અને પોતપોતાના શોખ ખાતરના બે-ત્રણ-ચાર કલાકો આનંદ-કિલ્લોલ અને સાચા અર્થમાં જ્ઞાન સાથે ગમ્મત કરતા કરતા વિતાવે. આ છે દર્પણ સંસ્થાનો ૨૦૧૨-૨૦૧૩નો થીયેટર વર્કશોપનો ક્લાસ. 





ગાંઠના પૈસા કાઢીને, નીજી જિંદગીની રોજીંદી રફ્તારમાંથી નિયમિત રીતે સમય ફાળવીને આ લોકો ના જાણે આવતીકાલ માટે શું ગોતી રહ્યા છે! ના કોઈ પરીક્ષા છે, ના કોઈ સરકાર માન્ય ડીગ્રી; ના તો હાજરી જરૂરી છે કે ના કોઈ સ્પર્ધા-વિજેતાનું ઇનામ. તો'ય આ જોશીલાઓ અચૂક ત્યાં હોય જ, રોજ સાંજે. લાગલગાટ બે મહિનાથી ૨૬ જણાના આ ક્લાસમાં, ૨૦-૨૨ જણા તો હાજર હોય જ. મને થાય કે, એવું તો શું છે કે જે આવા અલગ-અલગ ઉંમરના, વિવિધ ફિલ્ડના લોકોને એક તાંતણે બાંધી રાખે છે?





એક ચિત્રકાર કે જે સારા ચિત્રો બનાવે જ છે, એક સંગીતકાર કે જેનું ગીટાર ખુબ સરસ વાગે જ છે એને રોજ રોજ અહી ડ્રામાક્લાસમાં શું કામ આવવું છે! એક વ્યક્તિ કે જે છેલ્લા ૧૭ વર્ષથી 'પ્લે-સ્કુલ' ચલાવે છે અને એક પબ્લિક હેલ્થ ફેકલ્ટી કે જે દસેક વરસથી જન-સ્વાસ્થ્યને લગતા વિષયો પર સંશોધનો કરે છે, તે ફરીને વિદ્યાર્થી બની તખ્તાની બારીકાઈ કેમ શીખવા માંગે!  એવા વકીલો કે જેમણે કાયદાની આંટીઘૂંટીઓ ભણી લીધી હોય  અને એવા ચાર્ટર્ડ એકાઉન્ટન્ટ કે જેને પૈસા, ટેક્સ વગેરેને આત્મસાત કરેં હોય તે જીવનના એક તબક્કે બીજે ક્યાંય નહી ને કેમ થીયેટર શિખવા જ આવ્યા હશે? કેમ કોઈ આર્કિટેક્ચર ઈમારતોની ડીઝાઈન બનાવતા બનાવતા, સ્ટેજ ડીઝાઈનની બારીકીઓ શિખવા માંગતા હશે? એવું તો શું છે આ લોકોમાં? ઉન્માદ, શોખ, કૈક નવું કરતા રહેવાની ધગશ, કે પછી બીજું કઈ?





કે પછી, એવું તો આ તખ્તામાં, થીયેટરમાં શું છે??

Comments

  1. Mayur Chauhan Aka MichaelJanuary 16, 2013 at 12:26 AM

    જવાબ તમારાં આ જ લખાણમાં છે..

    ReplyDelete
  2. Milan NayakJanuary 16, 2013 at 7:19 AM

    wah.. this is life....true living....like a bird in sky.....no strings....

    ReplyDelete
  3. UnknownJanuary 26, 2013 at 11:02 PM

    waah mayurbhai...
    aa tatano kala no tatano chhe je apane badha ne jode chhe...vina koi svarth...n its so positive when we all together..i have this feeling deep in my heart that this journey wont end with workshop duration its definitely gonna last forever and we ll putting our best to let it last....
    Lucky to be a part of it.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Review - Akoopar

Image
કૈક હોય તો જ કૈક આવે.. ગર્યમાં ગર્યો ઈ ગર્યો... સાવજ જેવું કોઈ ખાનદાન જનાવર જડે નઈ!!! A complete theater with a story, script, actions, lights, music, properties and above all a soul! Akoopar is one such play with its heart and soul rooted at the right place ! I watched Akoopar at Tahkorbhai Desai hall on 30 th November 2013. I was indeed mesmerized for most part through it and a long time after it. To me, it was another notebook example of a complete theater. Akoopar has all that is needed for an overall theatrical experience: A heart touching story, well-researched script, talented actors, wholesome set, soothing music, vibrant dances, engaging lights, appropriate, adequate and subtle properties, and above all the heart of the play rooted at right place.  It is indeed interesting to note the director’s ( Aditiben Desai ’s) audacious attempt of Akoopar from two perspectives. First, it involved moving straight from Kasturba, a tale of larger than life character, to Akoopar, a stor...
Read more

As I leave IIPHG

My engaging and fascinating journey of fifteen years and two months with IIPHG will come to an end on 31 October 2023.   This engagement gave me a lot; I joined here as a young, restless, and slightly egoist researcher and I am leaving as a much wiser, calmer, humbler, and mellowed professor with very high hopes for self and others.   IIPHG enabled diverse opportunities for collaborative research through which I could learn a variety of skills and develop invaluable insights about self, society, system, and science.   I could finish my PhD here, which gave me a huge academic and professional relief.   I cannot thank Prof Satia and Mavalankar enough who as directors kept pushing me to get my PhD out of my way of career progression.   Apart from this, IIPHG gave me the freedom to explore themes, methods, and approaches to study and reach out to diverse populations through research and teaching.   Therefore, I could widen my horizons to include many themes and...
Read more

Thoughts on teaching and learning about Gender and Health

I teach the Gender and Health module in the MPH course at IIPHG for quite some time now. Having taught and learned the issues passionately, I have become a lot more gender-sensitive over time.   I live the topic and tend to see the world around me – i.e. workplace, family, friends, and students – from a gender prism.   As a facilitator, I remain emotionally connected to the character, content, and community throughout the course, and observe the gender-related processes in the classroom and the institute. While the students get a more nuanced awareness of gender dynamics through discussion of the science and system issues, they also explore and revisit their self and society. I understand that the course often becomes heavy on sensitive students, irrespective of gender. The marginalized and vulnerable students get affected because of their reflections on the lived experiences of gender disparities and injustice. As I try to create an equitable environment conducive to producti...
Read more